Tomaszewicz-Dobrska Anna

Dane	Anna Tomaszewicz-Dobrska
Data urodzenia	13.04.1854, godz. 14:00
Miejscowość	Mława (53°07′N 20°21′E)
Strefa czasowa	GMT+ 1:21
Słońce	24° Barana
Księżyc	27° Wagi
Ascendent	4° Panny

Horoskop Anny Tomaszewicz-Dobrskiej

Biografia

Polska lekarka chorób kobiecych i pediatra, pierwsza w Polsce kobieta praktykująca jako lekarz. Zanim pozwolono jej na podjęcie pracy przeżyła szereg rozczarowań: w kraju nie chciano uznać jej zagranicznego dyplomu, nie przyjęto jej w poczet członków Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego. Dopiero w 1880 roku rozpoczęła praktykę lekarską w Warszawie w zakresie chorób dziecięcych i kobiecych. Od 1882, przez 30 lat, pracowała jako lekarz w szpitalu położniczym. Jednocześnie prowadziła wykłady dla akuszerek. Pracowała też jako opiekunka szwalni w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności, od 1912 jako lekarka w schronisku dla nauczycielek, później zaś w Towarzystwie Kolonii Letnich dla Dzieci.

Anna Dobrska była autorką wielu prac i opracowań z różnych dziedzin życia. W 1986 r. wraz z kolegami po fachu: Hieronimem Czarkowskim, Leonem Wernicem i L. Węgierskim opracowali wystawę Higieniczną w Warszawie - dziesięć tablic przedstawiających w rysunku i cyfrach wyniki badań porównawczych nad stanem rozwoju i zdrowia 500 dzieci w trzech kategoriach wiekowych, przed ich wyjazdem na kolonie i po ich powrocie. W 1909 r. opracowała następne 22 tablice dla potrzeb wystawy Rolniczo-Przemysłowej w Częstochowie, ukazując graficznie i cyfrowo poziom życia Europejczyków, uwzględniając społeczność polską.

Uczestniczyła też w pracach organizacji kobiecych, organizując w 1881 i 1907 jubileusze ku czci Elizy Orzeszkowej. Wspólnie z M. Konopnicką i E. Orzeszkową w 1907r. doprowadziła do zorganizowania I Zjazdu Kobiet Polskich (8-9 września 1917 roku o godzinie 10:00 w Warszawie) [1].

Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii i w artykule autorstwa Jerzego Kulikowskiego w tygodniku Polityka.

Kluczowe wydarzenia

• ~ 1871 - w wieku 17 lat wyjechała na studia medyczne do Zurychu, które ukończyła 6 lat później. Wymagało to przezwyciężenia oporu rodziców, w czym uciekała się nawet do głodówek. Tym niemniej, wsparcie rodziny dla kariery córki było bardzo silne: rodzina zatrudniała korepetytorów z biologii, fizyki, chemii, francuskiego, niemieckiego i łaciny.
• 1877 - ukończyła studia i otrzymała stopień doktora medycyny. Dyplom jej oznaczał przełom w wieloletniej tradycji medycyny polskiej – po raz pierwszy Polka została lekarzem [2].
• 8 stycznia 1878 - w tajnym głosowaniu kandydatura dr Anny Tomaszewicz upadła jednym głosem: za przyjęciem głosowało 19 członków, przeciwko 11, a statut Towarzystwa mówił, że potrzebna jest większość dwóch trzecich głosów (...). Najmocniej za dr Anną wstawiła się prasa nielekarska. Ze znanych nazwisk zaangażował się późniejszy współpracownik Tomaszewiczówny Aleksander Świętochowski oraz w swoich „Kronikach tygodniowych” Bolesław Prus.
• 1880 - powróciła do Warszawy, gdzie wzięła ślub z lekarzem Konradem Dobrskim. Wobec niemożliwości praktykowania w kraju, nostryfikowała swój dyplom medyczny w Sankt Petersburgu.
• 1882 - przełomowy rok w jej karierze, kiedy to w Warszawie wybucha groźna epidemia zakażenia połogowego. W celu ratowania wielu istnień ludzkich powstało kilka przytułków położniczych. Zostaje wyróżniona przez fundatora przytułku nr 2 (który znajdował się przy ul. Prostej) i nieprzerwanie kieruje przez 29 lat (1882-1911) powierzoną jej placówką [3].
• 31 października 1903 - powołują wraz z Aleksandrem Świętakowskim, Kazimierzem Natansonem, Tadeuszem Balickim, Janem Kreczmarem i Bolesławem Rotwandem do życia Towarzystwo Kultury Polskiej, które stawiało sobie za cel: zakładanie szpitali, ochronek, klubów, muzeów, galerii, domów ludowych, podnoszenie poziomu wiedzy społeczeństwa, tworzenie wszelakich szkół i kursów, wydawanie czasopism i książek, organizowanie towarzystw i spółek przemysłowych, wszczepianie społeczeństwu zasad moralnych, ludzkich i obywatelskich.
• 1912 – odrzuca kierownicze stanowisko w nowo powstałej placówce zdrowotnej i mając 58 lat i ponad 30 lat pracy w służbie zdrowia przechodzi na emeryturę. Przez następne lata nadal pomaga i leczy chorych, przede wszystkim zajmuje się warszawską biedotą.
• 12 czerwca 1918 - zmarła w Warszawie. Nie zostawiła poleceń tyczących swego pogrzebu, ale przyjaciele antycypując jej wolę, zamiast kwiatów na trumnę, zrobili zbiórkę pieniężną na akcję „Kropla mleka”, której do końca patronowała.

Ciekawostki

Biografowie na ogół wstydliwie przemilczają ten fakt, psujący jakoby obraz polskiej pozytywistki. Jedynie Zbigniew Filar wspomina o tym, dodając jednak, że są domysły, że pułkownik służył w żandarmerii, by oddawać usługi polskim patriotom, uprzedzając ich o mających nastąpić rewizjach i aresztowaniach. Jeśli naprawdę tak było, to wszystko musiało dziać się w najgłębszej tajemnicy, tak więc w sytuacji towarzyskiej zmian żadnych przynieść nie mogło. Cóż pozostawało młodej, ambitnej dziewczynie, niechcącej wchodzić w środowisko rosyjskie, a odrzucanej przez polskie, poza ucieczką? I to ucieczką daleko, poza granice. Ucieczką, po której można będzie powrócić już nie jako córka swojego ojca, ale jako ja sama, ja – lekarka [4].

17 grudnia 2013 roku do Urzędu Miasta Mława wpłynęło pismo od Towarzystwa Miłośników Twórczości Tekli Bądarzewskiej z prośbą, aby została podjęta uchwała, żeby rok 2014 był rokiem Anny Tomaszewicz-Dobrskiej. Radni przychylili się do tej prośby [5].

Źródło horoskopu

Akt chrztu opisany w: Zbigniew Filar, Anna Tomaszewicz Dobrska: karta z dziejów polskich lekarek, Polskie Tow. Historii Medycyny, Warszawa 1959, s. 145.

Informację dodał Mirosław Czylek.